โรคดีสโทเนีย

เซ็นเซอร์ไฟฟ้า ( EMG) แทรกเข้าไปในกลุ่มกล้ามเนื้อที่ได้รับผลกระทบในขณะที่เจ็บปวดสามารถให้การวินิจฉัยขั้นสุดท้ายได้โดยการแสดงสัญญาณประสาทที่เต้นเป็นจังหวะซึ่งส่งไปยังกล้ามเนื้อแม้ในขณะที่พักอยู่ สมองดูเหมือนจะส่งสัญญาณบางส่วนของเส้นใยภายในกลุ่มกล้ามเนื้อที่ได้รับผลกระทบที่ความเร็วการยิงประมาณ 10 Hz ทำให้พวกเขาเต้นเป็นจังหวะ สั่น และบิดเบี้ยว เมื่อถูกเรียกร้องให้ทำกิจกรรมโดยเจตนา กล้ามเนื้อจะอ่อนล้าอย่างรวดเร็ว และบางส่วนของกลุ่มกล้ามเนื้อไม่ตอบสนอง (ทำให้อ่อนแรง) ในขณะที่ส่วนอื่นๆ ตอบสนองมากเกินไปหรือแข็งเกร็ง (ทำให้เกิดน้ำตาขนาดเล็กภายใต้ภาระ) อาการจะแย่ลงอย่างมากเมื่อใช้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในกรณีของโฟกัสดีสโทเนีย และมักพบ ผลสะท้อนกลับ ในส่วนอื่นๆ ของร่างกาย การใช้มือขวาอาจทำให้เกิดอาการปวดและเป็นตะคริวที่มือข้างนั้น เช่นเดียวกับมือและขาอีกข้างที่ไม่ได้ใช้งาน ความเครียด วิตกกังวล นอนไม่พอ ใช้งานต่อเนื่อง และอุณหภูมิที่เย็นจัดอาจทำให้อาการแย่ลงได้ จำเป็นต้องอ้างอิง อาการโดยตรงอาจตามมาด้วยผลรองของการทำงานของกล้ามเนื้อและสมองอย่างต่อเนื่อง รวมถึงรูปแบบการนอนหลับที่ถูกรบกวน ความเหนื่อยล้า อารมณ์แปรปรวน ความเครียดทางจิตใจ โรคดีสโทเนีย ความยากลำบากในการมีสมาธิ การมองเห็นไม่ชัด ปัญหาการย่อยอาหาร และอารมณ์ชั่ววูบ ผู้ที่เป็นโรคดีสโทเนียอาจมีอาการซึมเศร้าและพบความยากลำบากอย่างมากในการปรับกิจกรรมและการดำรงชีวิตให้เข้ากับความพิการที่เพิ่มขึ้น ผลข้างเคียงจากการรักษาและยาอาจทำให้เกิดความท้าทายในการทำกิจกรรมตามปกติ