ผนัง น. องค์ประกอบโครงสร้างที่ใช้แบ่งหรือปิดล้อม

ผนัง น. องค์ประกอบโครงสร้างที่ใช้แบ่งหรือปิดล้อม และในการก่อสร้างอาคาร เพื่อสร้างส่วนรอบห้องหรืออาคาร. ในการก่อสร้างด้วยอิฐแบบดั้งเดิม ผนังรองรับน้ำหนักของพื้นและหลังคา แต่โครงเหล็กและคอนกรีตเสริมเหล็กสมัยใหม่ ตลอดจนไม้หนักและโครงสร้างโครงร่างอื่น ๆ ต้องการผนังภายนอกเพื่อเป็นที่กำบังเท่านั้น และบางครั้งก็วางลงที่ชั้นล่างเพื่อให้ง่ายขึ้น เข้าถึง.ผนังรับน้ำหนักแบบดั้งเดิมของวัสดุก่อสร้างมีความหนาเป็นสัดส่วนกับแรงที่ผนังต้องต้านทาน: น้ำหนักของตัวมันเอง กำแพง น้ำหนักบรรทุกที่ตายแล้วของพื้นและหลังคา และน้ำหนักบรรทุกจริงของผู้คน ตลอดจนแรงด้านข้างของซุ้มโค้ง หลังคาโค้ง และลม ผนังดังกล่าวมักจะหนาไปทางฐานซึ่งเป็นที่ที่โหลดสูงสุดสะสม พวกเขาสามารถหนาขึ้นตลอดความยาวหรือเฉพาะจุดที่มีความเข้มข้น; วิธีหลังเรียกว่าการพยุง