ให้ความรู้เกี่ยวกับงูพิษ

สีป้องกันเป็นหนึ่งในเครื่องมือที่ง่ายที่สุด แต่มีประสิทธิภาพมากที่สุดที่เหยื่อใช้เพื่อหลบเลี่ยงผู้ล่า โดยปกติแล้ว รูปแบบสีที่แตกต่างกันจะมีประโยชน์ในขั้นตอนต่างๆ ของเหตุการณ์ปล้นสะดม รูปแบบสีบางอย่างมีความคลุมเครือ ทำให้ไม่สามารถตรวจจับเหยื่อได้ - ลองนึกถึงกิ้งก่า รูปแบบอื่น ๆ เป็นแบบ aposematic ซึ่งโฆษณาคำเตือนแก่ผู้ล่าอย่างโจ๋งครึ่ม - คิดว่าตัวต่อ ในที่สุด รูปแบบบางอย่างสามารถสร้างภาพลวงตาเพื่อทำให้ผู้ล่าตกใจหรือสับสน และเปิดโอกาสให้เหยื่อหลบหนี - ลองนึกถึงม้าลาย แต่ชุดการทดลองเมื่อเร็วๆ นี้ โดยทีมที่นำโดย Janne Valkonen และ Johanna Mappes ที่มหาวิทยาลัย Jyväskylä (ฟินแลนด์) แสดงให้เห็นว่างูพิษยุโรป (Vipera sp. ) สามารถบรรลุกลอุบายทั้งสามด้วยรูปแบบสีเดียว ซึ่งเป็นลักษณะซิกแซกของพวกมัน -แซก ในตอนแรกรูปแบบซิกแซกช่วยให้งูซ่อนตัวได้ นักวิจัยได้ซ่อนแบบจำลองดินน้ำมันของงูที่มีลวดลายสีต่างๆ ไว้ตามทางเดิน และสังเกตว่าผู้คนที่เดินบนเส้นทางนั้นตรวจพบพวกมันบ่อยเพียงใด ตรวจพบโมเดลที่มีรูปแบบซิกแซกน้อยกว่าโมเดลที่มีสีเรียบๆ นี่เป็นการยืนยันครั้งแรกว่ารูปแบบซิกแซกของงูมีฟังก์ชันที่เป็นความลับ แต่แม้ว่าจะตรวจพบ งูพิษ ซิกแซกยังคงใช้เวทมนตร์ได้ แทนที่จะซ่อนงู ตอนนี้รูปแบบทำหน้าที่ทำให้ชัดเจนยิ่งขึ้น การวิจัยก่อนหน้านี้ได้พิสูจน์แล้วว่ารูปแบบนี้เตือนผู้ล่าเกี่ยวกับการกัดที่เป็นอันตรายของงู การกะพริบอย่างรวดเร็วจากซิกส์และซิกแซกของงูที่กำลังหลบหนีสามารถสร้าง 'เอฟเฟ็กต์ฟิวชั่นการสั่นไหว' ให้กับสัตว์นักล่าที่เลี้ยงลูกด้วยนม ผลงานที่สำคัญที่สุดจากการศึกษาของ Dr. Janne Valkonen เกี่ยวข้องกับภาพลวงตาเฉพาะประเภทที่เกิดจากรูปแบบซิกแซก เช่นเดียวกับที่ภาพนิ่งหลายชุดสามารถสร้างภาพเคลื่อนไหวที่ราบรื่นได้ การกะพริบอย่างรวดเร็วจากซิกแซกของงูที่กำลังหลบหนีก็สามารถสร้างรูปร่างที่มั่นคงได้ ทีมวัดความเร็วของงูที่หลบหนีและคำนวณอัตราการสั่นไหวของซิกแซก สำหรับผู้สังเกตการณ์ สิ่งเร้าที่เปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว (เช่น การเคลื่อนซิกแซกหรือใบพัดเฮลิคอปเตอร์หมุน) จะรับรู้ได้อย่างต่อเนื่องหากอัตราการกะพริบเกินเกณฑ์ในระบบการมองเห็น นักวิจัยพบว่าการเคลื่อนซิกแซกนั้นเร็วพอที่จะสร้าง 'เอฟเฟ็กต์การสั่นไหวแบบฟิวชัน' ต่อสัตว์นักล่าที่เลี้ยงลูกด้วยนม แม้ว่าสายตาที่ไวกว่าของแร็พเตอร์จะไม่ถูกหลอก ผลของภาพลวงตานี้อาจเปลี่ยนรูปลักษณ์ของงูที่กำลังเคลื่อนไหว ทำให้จับได้ยากขึ้น เช่นเดียวกับนักเล่นกลลวงตาที่เชี่ยวชาญ งูพิษซ่อนตัวด้วยการเปิดเผย การซิกแซกของงูพิษดูเหมือนจะเป็นรูปแบบที่เรียบง่าย แต่มันเป็นภาพลวงตาที่เก่งกาจที่สามารถซ่อน เปิดเผย และบรรลุผลที่ขัดแย้งกันในเวลาเดียวกัน ในทำนองเดียวกัน งานวิจัยนี้ช่วยแก้ปัญหาความตึงเครียดทางทฤษฎีระหว่างฟังก์ชันที่ดูเหมือนจะเป็นปฏิปักษ์กันของรูปแบบสี นั่นคือ คริปซิสและอะพอสมาติสม์ดูเหมือนไม่เกิดร่วมกัน: อย่างหนึ่งมีไว้เพื่อผสมผสานสัตว์เข้ากับสภาพแวดล้อมของมัน และอีกอันหนึ่งเพื่อทำให้สัตว์นั้นโดดเด่น อย่างไรก็ตาม ด้วยความมหัศจรรย์ของการเคลื่อนไหวและออพติค ฟังก์ชันทั้งสองสามารถได้รับจากรูปแบบเดียวกันที่ระยะต่างๆ ในลำดับการปล้นสะดม นอกจากนี้ ลักษณะแบบหนึ่งต่อกลุ่มของการซิกแซกต่อฟังก์ชันต่อต้านผู้ล่านั้นบ่งบอกถึงขอบเขตที่กว้างกว่ามากสำหรับการวิวัฒนาการของรูปแบบสีและการดัดแปลงต่อต้านผู้ล่ามากกว่าความสัมพันธ์ของฟังก์ชันแบบหนึ่งต่อหนึ่งที่เรียบง่าย