เนื้อหาในประวัติศาสตร์ของปรัชญาตะวันตก

เนื้อหาในประวัติศาสตร์ของปรัชญาตะวันตก สิ่งที่ดำรงอยู่โดยไม่ขึ้นกับสิ่งอื่นทั้งหมด หรือสิ่งซึ่งสิ่งอื่นสร้างขึ้นจากสิ่งอื่น หรือซึ่งสิ่งอื่นรวมอยู่ในนั้นแม้ว่าสสารเป็นหนึ่งในความคิดที่สำคัญที่สุดในอภิปรัชญา แต่นักปรัชญาไม่เห็นด้วยว่าเอนทิตีใดเป็นสาร สำหรับอริสโตเติล (384–322 ก่อนคริสตศักราช) นักปรัชญาคนแรกที่ทำให้สสารเป็นแนวคิดหลักในความคิดของเขา สาร ตัวอย่างที่ดีที่สุดของสสาร (ในบรรดาสิ่งที่จับต้องได้และมองเห็นได้) คือสิ่งมีชีวิต สำหรับนักปรัชญานักเหตุผลนิยมชาวดัตช์ เบเนดิกต์ เดอ สปิโนซา (ค.ศ. 1632–1677) ผู้ซึ่งให้แนวคิดนี้เป็นศูนย์กลางในปรัชญาของเขา มีเพียงสสารเดียวเท่านั้นที่ประกอบขึ้นเป็นความจริงทั้งหมด Spinoza ถือได้ว่าสิ่งมีชีวิตเป็นเพียง "โหมดจำกัด" ของสสารเดียว (ไม่สิ้นสุด)