อธิบายเกี่ยวกับจีพีเอส

นักวิจัยค้นพบว่าความเสี่ยงในการบาดเจ็บมากที่สุดเกิดขึ้นเมื่อผู้เล่นสะสมความเร็วช่วงสั้นๆ ในจำนวนที่สูงมากระหว่างการฝึกซ้อมในช่วงระยะเวลาสามสัปดาห์ มหาวิทยาลัยเบอร์มิงแฮมและ สโมสรฟุตบอลเซาแธมป์ตันทำงานร่วมกันเพื่อวิเคราะห์ประสิทธิภาพการทำงานของนักเตะเยาวชน และสังเกตความเชื่อมโยงระหว่างการฝึกซ้อมกับอาการบาดเจ็บ โดยเผยแพร่ผลการวิจัยของพวกเขาใน British Journal of Sports Medicine การค้นพบนี้เป็นแนวทางเบื้องต้นในการช่วยลดการบาดเจ็บในฟุตบอลเยาวชนชั้นนำ พวกเขาแสดงให้เห็นว่าเทคโนโลยี GPS และมาตรความเร่งสามารถใช้เพื่อคาดการณ์ความเสี่ยงของการบาดเจ็บทั้งแบบสัมผัสและแบบไม่สัมผัส การศึกษานี้เป็นครั้งแรกที่ติดตามความเสี่ยงในการบาดเจ็บโดยใช้เทคโนโลยี GPS ที่ใช้ในการติดตามความเร็วและความเร่งของผู้เล่น ทั้งจากการฝึกซ้อมและการแข่งขันในฟุตบอล Laura Bowen หัวหน้าทีมวิจัยเป็นนักวิทยาศาสตร์ข้อมูลทีมแรกที่สโมสรฟุตบอลเซาแธมป์ตัน และกำลังศึกษาภายใต้การดูแลของ Dr François-Xavier Li สำหรับปริญญาเอกสาขาวิทยาศาสตร์การกีฬาที่มหาวิทยาลัยเบอร์มิงแฮมในสหราชอาณาจักร เธอกล่าวถึงผลการวิจัยว่า: "งานวิจัยของเรามีการประยุกต์ใช้ในเชิงปฏิบัติและเป็นวิทยาศาสตร์อย่างมาก โดยขยายขอบเขตของวรรณกรรมล่าสุดเกี่ยวกับรักบี้ลีกและคริกเก็ต ซึ่งเสนอว่าการกำหนดปริมาณงานอาจบ่งบอกถึงการบาดเจ็บมากกว่าภาระ "ผลการศึกษาของเราแสดงให้เห็นสิ่งนี้ ด้วยปริมาณงานที่สูงและมากเกินไปที่เกี่ยวข้องกับความเสี่ยงในการบาดเจ็บมากที่สุด อย่างไรก็ตาม เมื่อผู้เล่นเผชิญกับภาระหนักเหล่านี้อย่างต่อเนื่อง ในช่วงเวลาหนึ่ง ความเสี่ยงของการบาดเจ็บจะลดลงอย่างมาก "ท้ายที่สุดแล้ว ผู้เล่นที่ฝึกฝนอย่างปลอดภัยให้หนักขึ้น อาจพัฒนาความยืดหยุ่นและความอดทนต่อความรุนแรงและความเหนื่อยล้าของการแข่งขันได้มากขึ้นโดยการเพิ่มขีดความสามารถทางกายภาพ" ดร. François-Xavier Li จาก School of Sport, Exercise and Rehabilitation Sciences ของมหาวิทยาลัยกล่าวว่า "เพื่อเพิ่มโอกาสในการประสบความสำเร็จ โค้ชจะมอบการฝึกซ้อมให้กับผู้เล่นมากมาย ซึ่งจะผลักดันขอบเขตของสิ่งที่นักฟุตบอลสามารถทำได้โดยไม่เกินที่ร่างกายของพวกเขาจะทนได้" "จำเป็นต้องมีความสมดุลที่เหมาะสมระหว่างการฝึกซ้อม การแข่งขัน และการฟื้นตัวเพื่อให้ได้ประสิทธิภาพสูงสุด ในขณะที่หลีกเลี่ยงการบาดเจ็บ อย่างไรก็ตาม ความสมดุลนี้ไม่ได้รักษาไว้อย่างเพียงพอเสมอไป โดยเน้นที่อัตราการบาดเจ็บในฟุตบอลที่สูงกว่ากีฬาประเภททีมอื่นๆ "การค้นพบนี้เป็นแนวทางเบื้องต้นสำหรับปริมาณงานที่เหมาะสมเพื่อลดการบาดเจ็บในฟุตบอลเยาวชนชั้นนำ แต่เราควรระมัดระวังเกี่ยวกับการนำงานนี้ไปใช้โดยตรงกับทีมและกีฬาต่างๆ เนื่องจากลักษณะเฉพาะของความต้องการทางกายภาพของฟุตบอล" การศึกษาใช้ข้อมูลประสิทธิภาพของผู้เล่นที่รวบรวมโดยอุปกรณ์ จีพีเอส ที่ผู้เล่นสวมใส่ในการฝึกซ้อม รวมถึงระยะทางทั้งหมดที่ครอบคลุม ระยะทางที่วิ่งด้วยความเร็วสูง โหลด / แรงทั้งหมดที่มีประสบการณ์; และความเร็วช่วงสั้นๆ จากนั้นข้อมูลนี้จะถูกวิเคราะห์โดยสัมพันธ์กับ 'อาการบาดเจ็บที่บันทึกได้' ซึ่งทำให้เกิดการขาดจากกิจกรรมฟุตบอล ซึ่งจัดอยู่ในประเภทเล็กน้อย ปานกลาง หรือรุนแรง ตั้งแต่สองสามวันไปจนถึงหลายสัปดาห์ การศึกษาพบว่า: การเร่งความเร็วในระดับสูงในช่วงการฝึกสามสัปดาห์เป็นตัวบ่งชี้ที่แข็งแกร่งที่สุดของความเสี่ยงโดยรวมและการบาดเจ็บที่ไม่สัมผัส ระยะทางรวมที่สูง (เกิน 112 กม.) ที่ครอบคลุมในช่วงสี่สัปดาห์และการบรรทุกรวมที่สูงทุกสัปดาห์จะเพิ่มความเสี่ยงของการบาดเจ็บโดยรวมและแบบไม่สัมผัสอย่างมีนัยสำคัญ ระยะทางปานกลางถึงสูงที่ครอบคลุมด้วยความเร็วสูงส่งผลให้อุบัติการณ์การบาดเจ็บโดยรวมและแบบไม่สัมผัสสูงขึ้นตามลำดับ และ โหลดรวมรายสัปดาห์ที่สูงมากและระดับความเร็วระเบิดสั้นที่รุนแรงมีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญกับความเสี่ยงที่สูงขึ้นของการบาดเจ็บจากการสัมผัส ผลการวิจัยแนะนำว่าควรจัดการฝึกอบรมเพื่อให้ระยะทางที่ครอบคลุมด้วยความเร็วสูงและน้ำหนักบรรทุก/แรงทั้งหมดที่มีประสบการณ์ผันผวนตลอดช่วงระยะเวลาสี่สัปดาห์ โดยสามารถบรรลุทั้งปริมาณงานที่สูงและต่ำ นักฟุตบอลที่สามารถฝึกซ้อมได้อย่างปลอดภัยหนักขึ้นอาจพัฒนาความยืดหยุ่นและความอดทนมากขึ้นสำหรับความเข้มข้นและความเหนื่อยล้าของการแข่งขันที่เพิ่มขึ้น เป็นที่ทราบกันดีว่าภาระงานที่สูงขึ้นนั้นเชื่อมโยงกับการบาดเจ็บจากการสัมผัสในกีฬารักบี้อาชีพ การศึกษาชี้ให้เห็นว่าระดับความเหนื่อยล้าที่สูงขึ้นเกี่ยวข้องกับการบาดเจ็บจากการสัมผัสมากกว่าการบาดเจ็บที่ไม่สัมผัส ด้วยการเพิ่มระดับความฟิตและจำกัดความเหนื่อยล้า ผู้เล่นอาจตอบสนองได้เร็วขึ้นเพื่อหลีกเลี่ยงการเคลื่อนไหวที่รวดเร็วและคาดเดาไม่ได้ซึ่งนำไปสู่การบาดเจ็บจากการสัมผัส อย่างไรก็ตาม ในการศึกษาปัจจุบัน ความชุกของการบาดเจ็บจากการสัมผัสในการแข่งขันยังเน้นย้ำถึงความสำคัญของการติดตามความแตกต่างระหว่างกิจกรรมการฝึกปกติและ 'การพุ่ง' ที่โดดเด่น สิ่งนี้มีความเกี่ยวข้องโดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงการแข่งขันหรือทัวร์นาเมนต์ที่มีการแข่งขันคับคั่ง เมื่อมันเป็นความท้าทายเพื่อให้แน่ใจว่าการพักฟื้นระหว่างเกมเป็นไปอย่างเพียงพอ ในขณะที่ยังคงรักษาภาระการฝึกซ้อมที่เหมาะสมไว้ได้