ให้ความรู้เกี่ยวกับยานอวกาศ

การทดสอบปฏิบัติการภารกิจด้านสภาพแวดล้อมสุดขีดของ NASA ครั้งที่ 12 จะมีขึ้นในวันที่ 7 ถึง 18 พฤษภาคม นอกชายฝั่งฟลอริดา หุ่นยนต์ออกจากซีแอตเติลในวันศุกร์ ในระหว่างปฏิบัติภารกิจ เรเวนจะปฏิบัติการใน Aquarius Undersea Laboratory ซึ่งเป็นห้องวิจัยใต้ทะเลที่มีลักษณะคล้ายเรือดำน้ำลึกประมาณ 60 ฟุต ภารกิจนี้จะทดสอบเทคโนโลยีปัจจุบันสำหรับการส่งระบบหุ่นยนต์ผ่าตัดที่ควบคุมจากระยะไกลไปยังอวกาศ ในระหว่างภารกิจ ลูกเรือสี่คนจะประกอบหุ่นยนต์และทำการทดลอง แขนหุ่นยนต์สีดำขนาดใหญ่กว่าชีวิตจริง 2 ข้างจะใช้เครื่องมือผ่าตัดเพื่อเย็บแผ่นยางและย้ายบล็อกจากแกนหมุนหนึ่งไปยังอีกแกนหนึ่งบนสิ่งที่ดูเหมือนของเล่นเด็กที่บอบบาง สมองที่อยู่เบื้องหลังการเคลื่อนไหวของหุ่นยนต์จะเป็นศัลยแพทย์สามคนที่อยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์ในซีแอตเทิล: ดร. Mika Sinanan และ Andrew Wright จาก University of Washington's Medical Center และ Dr. Thomas Lendvay จาก Children's Hospital and Regional Medical Center ใน Seattle คำแนะนำจะเดินทางผ่านการเชื่อมต่ออินเทอร์เน็ตเชิงพาณิชย์จากซีแอตเทิลไปยังคีย์ลาร์โก รัฐฟลอริดา จากนั้นผ่านการเชื่อมต่อไร้สายแบบพิเศษจากที่นั่นไปยังทุ่นลอยน้ำ และสุดท้ายผ่านสายเคเบิลใต้น้ำ ภาพของผู้ป่วยจำลองจะเดินทางกลับผ่านเครือข่ายเดียวกัน Raven ถูกสร้างขึ้นในช่วง 5 ปีที่ผ่านมาในห้องปฏิบัติการ BioRobotics ของ UW โดยมีศาสตราจารย์เบลค แฮนนาฟอร์ดและรองศาสตราจารย์จาค็อบ ยานอวกาศ โรเซ็นร่วมวิจัยในภาควิชาวิศวกรรมไฟฟ้า ร่วมกับหุ้นส่วนในแผนกศัลยกรรมของ UW หุ่นยนต์ผ่าตัด da Vinci ซึ่งใช้ใน UW และที่อื่น ๆ มีน้ำหนักเกือบครึ่งตัน กาน้ำหนักเพียง 50 ปอนด์ หุ่นยนต์เคลื่อนที่น้ำหนักเบาสามารถเดินทางไปหาทหารที่บาดเจ็บในสนามรบเพื่อรักษาอาการบาดเจ็บจากการสู้รบ ระบบหุ่นยนต์ผ่าตัดยังสามารถใช้ในพื้นที่ภัยพิบัติ เพื่อให้แพทย์ทั่วโลกสามารถทำหัตถการฉุกเฉินได้ หุ่นยนต์สามารถเดินทางไปยังพื้นที่ห่างไกลในประเทศกำลังพัฒนาได้ เพื่อให้แพทย์ในท้องถิ่นได้รับความช่วยเหลือเกี่ยวกับขั้นตอนที่ยากลำบาก นาซ่าจะทดสอบความเหมาะสมของหุ่นยนต์สำหรับภารกิจในอวกาศ ซึ่งมันสามารถทำการผ่าตัดฉุกเฉินโดยไม่ต้องมีศัลยแพทย์ประจำบนยาน Raven ออกเดินทางครั้งแรกเมื่อฤดูร้อนปีที่แล้วที่ Simi Valley ในแคลิฟอร์เนีย นักวิจัยติดตั้งเต็นท์ในห้องผ่าตัดท่ามกลางลมกระโชกแรงและอุณหภูมิใกล้ 100 องศาฟาเรนไฮต์ (40 องศาเซลเซียส) และต่ออุปกรณ์เข้ากับเครื่องกำเนิดไฟฟ้าที่ใช้น้ำมัน ศัลยแพทย์เสร็จสิ้นการทดสอบภาคสนามครั้งแรกโดยสื่อสารกับเต็นท์ปฏิบัติการโดยใช้อากาศยานไร้คนขับที่ติดตั้งเครื่องส่งสัญญาณไร้สาย ภารกิจของ NASA ทำให้เกิดความท้าทายใหม่ นักวิจัยย่อขนาดคอมพิวเตอร์และอุปกรณ์จ่ายไฟที่รองรับหุ่นยนต์ เพื่อให้นักประดาน้ำทางเทคนิคสามารถพกพาใส่ถุงดำน้ำได้ และพอดีกับพื้นที่จำกัด สิ่งสำคัญที่สุดคือ วิศวกรได้เขียนคู่มือการใช้งานเพื่อให้สมาชิกในทีมสามารถประกอบหุ่นยนต์กลับเข้าที่และแก้ไขปัญหาที่พบได้ Hannaford กล่าวว่า "เมื่อคุณสร้างเทคโนโลยีเพื่อเป็นต้นแบบในห้องปฏิบัติการ คนที่จบปริญญาเอกจะใช้เวลา 6 สัปดาห์ในการประกอบเข้าด้วยกัน" "หากคุณสร้างบางอย่างสำหรับภาคสนาม สิ่งนั้นจะต้องซ่อมแซมได้ โมดูลาร์ได้ และทนทาน" เมื่อติดตั้งทุกอย่างในห้องแล็บใต้ทะเลแล้ว ลูกเรือจะอยู่กับหุ่นยนต์ตามลำพัง ลูกเรือสามารถสื่อสารทางโทรศัพท์กับทีมภาคพื้นดินได้ แต่พวกเขาจะต้องควบคุมหุ่นยนต์และแก้ไขปัญหาด้วยตัวเอง ทีมงานสี่คนรวมถึงผู้ร่วมวิจัยและศัลยแพทย์ Dr. Tim Broderick จาก University of Cincinnati ซึ่งจะคอยสังเกตการเคลื่อนไหวของหุ่นยนต์และพิจารณาความเหมาะสมสำหรับการเดินทางในอวกาศ นักบินอวกาศของนาซ่าสองคนและศัลยแพทย์การบินของนาซาทำลูกเรือให้สมบูรณ์ แฮนนาฟอร์ดกล่าวว่า M7 หุ่นยนต์ผ่าตัดที่พัฒนาโดย SRI International ในเมืองเมนโลพาร์ก รัฐแคลิฟอร์เนีย กำลังเดินทางไปยังศูนย์วิจัยด้วย หุ่นยนต์สองตัวนี้เป็นเพียงต้นแบบเดียวที่มีอยู่สำหรับหุ่นยนต์ผ่าตัดเคลื่อนที่ ปัจจุบันหุ่นยนต์ทั้งสองเป็นโครงการวิจัยและยังไม่ได้รับการอนุมัติจากสำนักงานคณะกรรมการอาหารและยาให้ใช้ในมนุษย์ การวิจัยของ UW ได้รับทุนสนับสนุนจากศูนย์การแพทย์ทางไกลและเทคโนโลยีขั้นสูงของกองทัพสหรัฐฯ สำนักงานโครงการวิจัยขั้นสูงด้านกลาโหม และโครงการวิจัยทางการแพทย์ที่ผ่านการตรวจสอบโดยเพื่อนของกระทรวงกลาโหม