เด็กโต

เด็กมากกว่าสามล้านคนทั่วโลกอาศัยอยู่กับเชื้อเอชไอวี (90% อยู่ในเขตย่อยของทะเลทรายซาฮารา) และในปี 2554 มีการติดเชื้อในทารกประมาณ 1,000 รายทุกวัน เอชไอวีที่ได้รับจากการถ่ายทอดจากแม่สู่ลูกในช่วงเวลาที่เกิดมักไม่สงสัยในเด็กโต และประโยชน์ของการรักษาจะลดลงในเด็กที่มีอาการของระบบภูมิคุ้มกันล้มเหลวก่อนที่จะพบการติดเชื้อ การทดสอบและการให้คำปรึกษาเอชไอวีที่ริเริ่มโดยผู้ให้บริการ (PITC) เกี่ยวข้องกับผู้ให้บริการด้านสุขภาพที่แนะนำการตรวจเอชไอวีและการให้คำปรึกษาเป็นประจำเมื่อผู้คนเข้าร่วมสถานพยาบาล เพื่อตรวจสอบการให้และการรับ PITC ในเด็กอายุระหว่าง 6 ถึง 15 ปี นักวิจัยได้รวบรวมและวิเคราะห์ข้อมูลจากเจ้าหน้าที่ที่คลินิก 6 แห่งในฮาราเร ประเทศซิมบับเว ในบรรดาเด็กที่มีสิทธิ์ 2,831 คน ประมาณสามในสี่ได้รับการเสนอ PITC ซึ่ง 1,534 คน (54.2%) ยินยอมให้ตรวจเอชไอวี นักวิจัยวินิจฉัยการติดเชื้อเอชไอวีประมาณ 1 ใน 20 (5.3%) ของเด็กที่ทำการทดสอบ โดยเน้นย้ำถึงความต้องการ เด็กโต PITC ที่มีประสิทธิภาพมากขึ้น นอกจากนี้ยังพบการติดเชื้อเอชไอวีในผู้ปกครอง 1 ใน 5 คนที่ทดสอบกับเด็ก เหตุผลหลักที่เจ้าหน้าที่สาธารณสุขไม่เสนอ PITC เนื่องจากเห็นว่าผู้ปกครองที่ติดตามไม่เหมาะสมให้ความยินยอมในการตรวจหาเชื้อเอชไอวีในนามของเด็ก และการขาดเจ้าหน้าที่หรือชุดตรวจเชื้อเอชไอวี เด็กที่ไม่แสดงอาการ อายุมากกว่า หรือเข้าร่วมกับผู้ปกครองที่เป็นผู้ชายหรือเด็กกว่า มีโอกาสน้อยที่จะได้รับการตรวจหาเชื้อเอชไอวี ผู้ปกครองชายมีโอกาสน้อยที่จะยินยอมให้บุตรของตนเข้ารับการตรวจ ในการสัมภาษณ์ เจ้าหน้าที่สาธารณสุขแสดงความกังวลว่าเด็กอาจถูกปฏิบัติอย่างเลวร้ายหากผลตรวจออกมาเป็นบวก และแสดงความไม่มั่นใจว่าการตรวจผู้ปกครองนั้นจำเป็นหรือไม่ และมีเพียงผู้ปกครอง (หากยังมีชีวิตอยู่) เท่านั้นที่สามารถให้ความยินยอมตามกฎหมายได้หรือไม่ เมื่อพ่อแม่ยังมีชีวิตอยู่แต่ไม่ได้อยู่ด้วย การขอความยินยอมจากผู้ใหญ่อีกคนหนึ่งทำให้เกิดข้อกังวลด้านจริยธรรมว่าการตรวจหาเชื้อเอชไอวีในเด็กเป็นบวกจะเปิดเผยสถานะเอชไอวีของผู้ปกครองที่ไม่ได้ให้ความยินยอม การศึกษาซึ่งได้รับทุนสนับสนุนจาก Wellcome Trust ไม่ได้สำรวจสาเหตุของการปฏิเสธการตรวจเอชไอวีจากลูกค้า นอกจากนี้ เนื่องจากไม่มีความสัมพันธ์ของเด็กกับผู้ใหญ่ที่ติดตาม ความเหมาะสมของผู้ปกครองจึงไม่สามารถยืนยันได้โดยอิสระ ดร.ราชิดา เฟอร์รองด์ หัวหน้าทีมวิจัยจาก London School of Hygiene & Tropical Medicine กล่าวว่า "ความกลัวต่อความอัปยศที่เด็กและครอบครัวของพวกเขาต้องเผชิญดูเหมือนจะทำให้ผู้ดูแลหมดกำลังใจจากการตรวจหาเชื้อเอชไอวีในเด็ก อย่างไรก็ตาม ด้วยแนวปฏิบัติที่ชัดเจนยิ่งขึ้น การมีส่วนร่วม กับพนักงานและการปรับองค์กรภายในคลินิก ควรเป็นไปได้ที่จะควบคุมความมุ่งมั่นของเจ้าหน้าที่ดูแลสุขภาพและดำเนินการตรวจเอชไอวีและให้คำปรึกษาอย่างเหมาะสม" ในมุมมองของ Mary-Ann Davies และ Emma Kalk จาก University of Cape Town ซึ่งไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับการศึกษานี้ ชี้ให้เห็นว่า "ข้อเท็จจริงที่ว่า 90% ของเด็กที่ติดเชื้อเคยพลาดโอกาสในการตรวจมาก่อน บ่งชี้ว่า PITC กุมารเวชศาสตร์ไม่ดีพอ" ความครอบคลุมในการตั้งค่าประจำวันส่วนใหญ่" และเรียกร้องให้ "นโยบายการตรวจเอชไอวีสำหรับเด็กที่ชัดเจนและคำแนะนำเกี่ยวกับการดูแลผู้ปกครอง รวมทั้งการฝึกอบรม [เจ้าหน้าที่ดูแลสุขภาพ] เกี่ยวกับนโยบายดังกล่าว"