อารยธรรมหลายแห่ง — ในจีน อินเดียอียิปต์อเมริกากลาง

อารยธรรมหลายแห่ง — ในจีน อินเดียอียิปต์อเมริกากลาง และเมโสโปเตเมีย — มีส่วนสนับสนุนคณิตศาสตร์อย่างที่เรารู้จักในทุกวันนี้ ชาวสุเมเรียนซึ่งอาศัยอยู่ในภูมิภาคซึ่งปัจจุบันคือตอนใต้ของอิรัก นักตัวเลข เป็นคนกลุ่มแรกที่พัฒนาระบบการนับด้วยระบบเลขฐาน 60 ตามข้อมูลของ Wilder  สิ่งนี้ขึ้นอยู่กับการใช้กระดูกในนิ้วมือเพื่อนับแล้วใช้เป็นชุด ตาม Georges Ifrah ในหนังสือของเขา The Universal History Of Numbers(เปิดในแท็บใหม่) (John Wiley & Sons, 2000) จากระบบเหล่านี้เรามีพื้นฐานของเลขคณิตซึ่งรวมถึงการดำเนินการพื้นฐานของการบวก การคูณ การหาร เศษส่วน และรากที่สอง Wilder อธิบายว่าระบบของ Sumerians ผ่านจักรวรรดิ Akkadian ไปยัง ชาวบาบิโลนราว 300 ปีก่อนคริสตกาล หกร้อยปีต่อมา ในอเมริกากลาง ชาวมายาได้พัฒนาระบบปฏิทินที่ซับซ้อนและเป็นนักดาราศาสตร์ที่เชี่ยวชาญ ในช่วงเวลานี้ แนวคิดเรื่องศูนย์ได้รับการพัฒนาในอินเดีย เมื่ออารยธรรมพัฒนาขึ้น นักคณิตศาสตร์ก็เริ่มทำงานกับเรขาคณิต ซึ่งคำนวณพื้นที่ ปริมาตร และมุม และมีการใช้งานจริงมากมาย รูปทรงเรขาคณิตถูกนำมาใช้ในทุกสิ่งตั้งแต่การก่อสร้างบ้านไปจนถึงแฟชั่นและการออกแบบภายใน ดังที่ Richard J. Gillings เขียนไว้ในหนังสือของเขาว่า Mathematics in the Time of the Pharaohs(เปิดในแท็บใหม่) (Dover Publications, 1982) ปิรามิดแห่งกิซาในอียิปต์เป็นตัวอย่างที่น่าทึ่งของการใช้รูปทรงเรขาคณิตขั้นสูงของอารยธรรมโบราณ