ข้อมูลทั่วไป สุนัขส่วนใหญ่ลอกคราบเป็นวัฏจักรตลอดทั้งปี

สุนัขส่วนใหญ่ลอกคราบเป็นวัฏจักรตลอดทั้งปี แต่ไม่ควรทำให้ขนของพวกมันหัวโล้นหรือเป็นหย่อมๆ สุนัขบางตัวขนร่วงตามธรรมชาติในบางบริเวณโดยไม่ก่อให้เกิดปัญหา แต่ขนร่วงในที่หรือลวดลายใหม่อย่างกะทันหันอาจเป็นสัญญาณของปัญหา สาเหตุของผมร่วง สาเหตุทั่วไปของการร่วง (ขนร่วง) ในสุนัข ได้แก่ หมัด ไรและเหา ภูมิแพ้ผิวหนัง โรคเกี่ยวกับฮอร์โมน –ปัญหาเกี่ยวกับฮอร์โมน เช่นภาวะไทรอยด์ทำงานต่ำและโรคคุชชิงเป็นสาเหตุทั่วไปของอาการขนร่วงในสุนัข กลาก ติดต่อผมร่วง  – ติดต่อผมร่วงคือเมื่อมีบางสิ่งบางอย่างถูและทำให้ขนสั้นลงหรือเอาขนในบริเวณนั้นออก ซึ่งพบได้บ่อยที่สุดบริเวณคอ (หากสุนัขสวมปลอกคอ) ที่ข้อศอก (หากสุนัขนอนบนพื้นแข็ง) ผิวหนังในบริเวณเหล่านี้บางครั้งอาจมีสีคล้ำหรือมีหนังด้าน แต่ไม่ควรเป็นสีแดง อักเสบ หรือเป็นขุย บาดแผลและแผลเป็น – อาการผมร่วงเป็นเรื่องปกติ (และบางครั้งก็ถาวร) บริเวณผิวหนังที่ติดเชื้อ บาดแผลลึก และแผลเป็น  การติดเชื้อที่ผิวหนัง – การติดเชื้อแบคทีเรียที่ผิวหนัง (เช่นจุดที่ร้อน ) มักทำให้เกิดผื่นแดง คัน และศีรษะล้าน การกรูมมิ่งมากเกินไป – การกรูมมิ่งมากเกินไป (การกรูมมิ่งมากเกินไป) มักจะทำให้ผมร่วง คราบน้ำลาย และผิวหนังแดง อาจเกิดจากความเครียด ความเจ็บปวด หรือผิวหนังระคายเคือง ผมร่วงตามฤดูกาล – สุนัขบางตัวมีผมร่วงเป็นหย่อม ๆ ที่ไม่เป็นอันตรายในฤดูใบไม้ร่วง ซึ่งจะไม่งอกใหม่เป็นเวลา 6-12 เดือน สิ่งนี้สามารถเกิดขึ้นได้ทุกปี อาการผมร่วงตามฤดูกาลพบได้บ่อยในบางสายพันธุ์ เช่น บ็อกเซอร์ บูลด็อก โดเบอร์แมน และสแตฟฟอร์ดเชียร์ บูล เทอร์เรียร์ กรรมพันธุ์ – อาการ ขนร่วง สามารถเป็นภาวะที่ถ่ายทอดทางพันธุกรรมได้ หมายความว่าอาการนี้ส่งต่อมาจากแม่หรือพ่อของสุนัข สุนัขบางสายพันธุ์มีอาการศีรษะล้าน เช่น หูไม่มีขนในสแตฟฟอร์ดเชียร์ บูล เทอร์เรียร์และดัชชุนด์ สุนัขพันธุ์ Chinese Crested เป็นพันธุ์ที่ไม่มีขน