ดีเอ็นเอ

การคำนวณอาจถูกมองว่าเป็นการดำเนินการของอัลกอริทึม ซึ่งตัวมันเองอาจถูกกำหนดให้เป็นรายการทีละขั้นตอนของคำสั่งที่กำหนดไว้อย่างดี ซึ่งรับอินพุตบางส่วน ประมวลผล และสร้างผลลัพธ์ ในการคำนวณดีเอ็นเอ ข้อมูลจะแสดงโดยใช้ตัวอักษรพันธุกรรมสี่ตัวอักษร (A [adenine], G [guanine], C [cytosine] และ T [thymine]) แทนที่จะใช้อักษรไบนารี (1 และ 0) แบบดั้งเดิม คอมพิวเตอร์. สิ่งนี้เกิดขึ้นได้เพราะโมเลกุล DNA สั้น ๆ ของลำดับใด ๆ ตามอำเภอใจอาจถูกสังเคราะห์ตามลำดับ ดังนั้น อินพุตของอัลกอริทึมจึงถูกแทน ดีเอ็นเอ (ในกรณีที่ง่ายที่สุด) โดยโมเลกุลดีเอ็นเอที่มีลำดับเฉพาะ คำสั่งจะดำเนินการโดยห้องปฏิบัติการกับโมเลกุล (เช่น การจัดเรียงตามความยาวหรือสายสับที่มีลำดับที่ตามมา) และผลลัพธ์ที่ได้ ถูกกำหนดให้เป็นคุณสมบัติบางอย่างของชุดสุดท้ายของโมเลกุล (เช่น การมีหรือไม่มีลำดับเฉพาะ)