คาเวียร์

หนังสือ Don Quixoteในศตวรรษที่ 17 กล่าวถึง "cavial" ในงานเลี้ยงของผู้แสวงบุญชาวเยอรมัน จนถึงปี 1992 ปลาสเตอร์เจียนและไข่ปลาคาเวียร์ถูกเก็บได้ที่ส่วนล่างของแม่น้ำGuadalquivir , Ebro , DueroและTajo ตั้งแต่ปี 1932 ถึง 1970 ครอบครัว YbarraมีโรงงานในCoria del Río การ ทำประมงเกินขนาด มลพิษ และ เขื่อน Alcalá del Ríoได้กำจัดประชากรตามธรรมชาติของAcipenser naccarii ในสเปน ฟาร์มปลาชื่อ Caviar de Riofrío ผลิตคาเวี ยร์ ออร์แกนิกที่Loja, Granada , Andalusia ในเดือนกันยายน พ.ศ. 2548 กรมประมงและสัตว์ป่าแห่งสหรัฐอเมริกาห้ามนำเข้าคาเวียร์เบลูกาในทะเลแคสเปียนเพื่อปกป้องปลาสเตอร์เจียนเบลูกาที่ใกล้สูญพันธุ์ หนึ่งเดือนต่อมา คำสั่งห้ามได้ขยายไปถึงคาเวียร์เบลูกาจากแอ่งทะเลดำ ทั้งหมด ในเดือนมกราคม พ.ศ. 2549 อนุสัญญาว่าด้วยการค้าระหว่างประเทศซึ่งชนิดพืชป่าและสัตว์ป่าใกล้สูญพันธุ์ (CITES) สนับสนุนการห้ามส่งออกไข่ปลา คาเวียร์ ระหว่างประเทศ ในเดือนมกราคม พ.ศ. 2550 การห้ามนี้ถูกยกเลิกบางส่วน ทำให้สามารถขายคาเวียร์ได้ 96 ตัน ซึ่งต่ำกว่าระดับอย่างเป็นทางการในปี 2548 15% ในเดือนกรกฎาคม พ.ศ. 2553 รัสเซียและประเทศ CISอื่น ๆเริ่มส่งออกคาเวียร์อีกครั้ง โควตาปี 2010 อนุญาตให้ส่งออกเบลูกา 3 ตัน เซวรูกา 17 ตัน และโอเซตรา 27 ตัน ในเดือนกันยายน พ.ศ. 2553 คาซัคสถานได้เปิด ตัวแบรนด์ ผูกขาดของรัฐ Zhaik Balyk จากคำภาษาคาซัคสำหรับแม่น้ำอูราล ภายใต้ข้อตกลง CITES คาซัคสถานได้รับสิทธิ์ในการผลิต 13 จาก 80 ตันที่ได้รับอนุญาตจนถึง 28 กุมภาพันธ์ 2554