การศึกษาการทำงานของสมองสามารถช่วยวินิจฉัยโรคกลัวการเข้าสังคมได้

การวิจัยใหม่แสดงให้เห็นผู้ที่ทุกข์ทรมานจากโรคกลัวการเข้าสังคมโดยทั่วๆ ไปจะเพิ่มการทำงานของสมองเมื่อเผชิญหน้ากับใบหน้าที่คุกคามหรือสถานการณ์ทางสังคมที่น่ากลัว โรคกลัวแปลก การค้นพบนี้สามารถช่วยระบุความรุนแรงของโรคกลัวสังคมโดยทั่วไปของบุคคลหนึ่งๆ และวัดประสิทธิผลของการรักษาทางเภสัชวิทยาและทางจิตวิทยาสำหรับอาการดังกล่าว ชาวออสเตรเลียมากถึงหนึ่งล้านคนต้องทนทุกข์ทรมานจากโรคกลัวการเข้าสังคมในช่วงเวลาหนึ่ง ทำให้เป็นโรควิตกกังวลที่พบบ่อยที่สุด และเป็นโรคทางจิตเวชที่พบมากเป็นอันดับสามรองจากภาวะซึมเศร้าและการติดสุรา ผู้ที่มีอาการกลัวสังคมทั่วไปจะเพิ่มความวิตกกังวลในระหว่างสถานการณ์ทางสังคมที่อาจเกิดขึ้นหรือรับรู้ถึงภัยคุกคาม โดยทั่วไปแล้วพวกเขาจะหลีกเลี่ยงการสบตาและกลัวสถานการณ์ระหว่างบุคคล งานวิจัยที่จะตีพิมพ์ในวารสาร Biological Psychiatry ดำเนินการโดยทีมนักวิจัยนานาชาติ รวมถึงรองศาสตราจารย์ Pradeep Nathan จากศูนย์สมองและพฤติกรรมแห่งมหาวิทยาลัย Monash และภาควิชาสรีรวิทยา นักวิจัยพบว่าพื้นที่ของสมองที่เรียกว่า amygdala จะมีสมาธิสั้นมากขึ้นเมื่อผู้ป่วยมองไปที่ใบหน้าที่คุกคาม โกรธ ขยะแขยง หรือหวาดกลัว นอกจากนี้ พวกเขายังพบว่าการตอบสนองที่เพิ่มขึ้นในอะมิกดาลามีความสัมพันธ์กับระดับอาการกลัวการเข้าสังคมของผู้ป่วย อะมิกดาลาอยู่ในส่วนลิมบิกของสมอง ซึ่งควบคุมอารมณ์และส่งข้อความไปยังส่วนต่าง ๆ ของสมองที่ควบคุมการหายใจและอัตราการเต้นของหัวใจ นักวิจัยได้เปรียบเทียบการทำงานของสมองเมื่อผู้ที่เป็นโรคกลัวการเข้าสังคมโดยทั่วไปมองใบหน้าที่คุกคามเมื่อเทียบกับใบหน้าที่มีความสุขหรือเป็นกลาง